محاسبه ی طیف های جذبی، رزونانسی رامان و برش های برانگیختگی مولکول استوفنون در حلال سیکلوهگزان با استفاده از تابع همبستگی زمانی و نظریه ی تابعی چگالی

مقاطع عرضی رزونانسی رامان، برش های برانگیختگی و طیف جذبی الکترونی مولکول استوفنون در حلال سیکلوهگزان و همچنین طیف جذبی الکترونی استوفنون در فاز گاز، با استفاده از فرمول بندی تابع همبستگی زمانی محاسبه شد. انتگرال های چند بعدی حیطه ی زمانی که در این محاسبات به کار می رود، برای حالتی که انتقال الکترونی s0?s3 بین سطوح انرژی پتانسیل هماهنگ جابه جا شده، و جابه جا شده- تغییر شکل یافته انجام می شود، ارزیابی شدند. ثابت های طیف سنجی برای ارزیابی این انتگرال ها با استفاده از محاسبات ab initio به دست آمد. محاسبات نظریه ی تابعی چگالی (dft) به منظور یافتن هندسه ی بهینه و فرکانس های ارتعاشی، همچنین انرژی انتقال الکترونی انجام شد. مقاطع عرضی رزونانسی رامان و طیف های جذبی الکترونی محاسبه شده با نتایج تجربی مقایسه گردید و ملاحظه شد که با نتایج تجربی تطابق خوبی دارند. محاسبه ی طیف جذبی استوفنون در فاز گاز از دو روشb3lyp و pbepbeاستفاده شد. تقریب به کار رفته برای محاسبه ی در روش pbepbe، تقریب گرادیان تعمیم یافته است و به منظور محاسبه ی در روشb3lyp از تابعی های هیبریدی استفاده می گردد. طیف های جذبی محاسبه شده ی استوفنون در حلال سیکلوهگزان، با دو روش lsda و pbepbeمی باشند، که با طیف تجربی این مولکول در حلال مقایسه شده است. تقریب به کار رفته برای محاسبه ی در روش pbepbe بر پایه ی تقریب گرادیان تعمیم یافته است و تقریب به کار رفته برای محاسبه ی در روش lsda نیز بر پایه ی تقریب چگالی اسپین موضعی می باشد. از آنجا که مجموعه پایه ی استفاده شده در هر دو روش مذکور، یکسان و برابر با 6-31+ g (d,p) است، بنابراین علت اختلاف در نتایج به دست آمده به انتخاب تقریب به کار رفته در محاسبه ی نسبت داده می شود. چون محاسبه ی توسط روش pbepbe نسبت به روش lsda دقیق تر است بنابراین استفاده از روش pbepbe در محاسبات، نتایج بهتر و دقیق تری را می دهد. طیف های رزونانسی رامان استوفنون در حلال در سه طول موج برانگیختگی 7/228 ، 5/239 و 9/245 نانومتر، بر پایه ی دو روش lsda و pbepbeمحاسبه شدند نوار اصلی 9? در هر سه طول موج برانگیختگی دارای بیشترین شدت است و اولین نوار فرعی این شیوه (9?2) نیز نسبت به سایر نوارهای فرعی، دارای شدت قابل ملاحظه ای است. پس از نوار اصلی 9? ، نوار اصلی 8? از شدت بالایی برخوردار است و همان گونه که انتظار داریم تمامی نوارهای اصلی (8?، 9?، 17?، 18?، 21?، 23?، 25? ) نسبت به نوارهای فرعی (به جز9? 2) و نوارهای ترکیبی ( به جز9?+ 8? ) دارای شدت بالایی می باشند